یاداشتی درباره نمایش تاری / محمد برهمنی "بر آستانه مرگ" اجرای "تاری" قابلیت تفسیر و اندیشهورزی را دارد و گفتمانی را برای علاقمندان به تئاتر و تفکر مهیا میکند.
نقدی بر دو نمایش موش و دیلادوز و کک به تنور از معنا سرشار! این اجرا تحسین برانگیز است که در زمانه ی فوران فناوری های دیجیتال که با ذره ای تمدد اعصاب دشمنی می کنند ، هفتاد دقیقه اصالت را به کودکان هدیه می دهد.
یادداشتی تحلیلی و نقادانه بر نمایش آقای اشمیت کیه؟ ماهی آزادها خوشبختند نمایش آقای اشمیت کیه؟ به قلم سباستین تیری کمدین و نویسنده معاصر فرانسوی که توسط کارگردانانی چون داوود رشیدی و سهراب سلیمی نیز در ایران اجرا شده است. یک اثر فلسفی و ...
نقد مهمان-مهسا چگینی درباره نمایش« مراسم قطع دست در اسپوکن» دیدن این نمایش به رغم تمام محدودیتهای مالی و ممیزی با گروهی از بازیگران مستعد و کارگردانی خلاق و با ذوق که تلاش کرده اند نمایشی در خور و زیبا را با کمترین امکانات که ...
نقد نمایش (آریو برزن) درباره نمایش آریو برزن- نقد مهمان این اثر بواسطه استفاده درست از موسیقی، طراحی استاندارد و اجرای درست و حساب شده حرکت و تناسب آن با موقعیتهای داستانی، تجربهای موفق بود که نشان داد، گروههای شهرستانی ...
یک یادداشت درباره نمایش در هزارتوی تاریک ذهن پویا سعیدی در نکبت ، نمایشنامه نوار بلبر را بازخوانی کرده و در دیالوگ ها و موقعیت های سه کاراکتر نمایشنامه تغییراتی ایجاد کرده است ، بنابراین ملاک من در این یادداشت ، ...
نقدی بر نمایش افلیا نوشته محمد چرمشیر و کار شقایق فتحی تصویری از چهره بی گناهی افلیا نمایشی تصویری و فضاساز است و در آن سورئالیسم خیره کننده ای برای مخاطبان حلب توجه خواهد کرد و شاید رمز کامیابی این اثر هم پرداختن به چنین رمزگانی است که در جهان ...
نگاهی به نمایش هیدن به کارگردانی کوروش شاهونه بی پرده مثل هیدن هیدن درد را به شکل درد نشان می دهد. بی آنکه روی صحنه خون بریزد. بی آنکه بازیگران به یکدیگر سیلی بزنند و زیر دست و پای هم له شوند. بی آنکه مخاطبش را در یک وضعیت آرتویی ...
نگاهی به نمایش آنتیگونهی علی نفیسی آنتیگونه زاده ی رنج ، مادر رنج علی نفیسی با کشف این دو گانگی ، تلاش کرده است تا با پیوند رویه ی امروزین جامعه ی ما در قالب روایت افسانه ای عاشقانه و ساختن اسطوره ای امروزین با نشانه هایی ایرانی و ...
نقد نمایش "سیاه خال" خیال خام پلنگی که به ماه نمیرسد اگر تئاتر برایتان تصاویر پویا و جذابیست که هدف از دیدنش ارضای حسی بیننده است، سیاه خال انتخاب خوبی است که به تماشایش بنشینید. اما اگر دنبال یک درام پرتعلیق و پرکشش ...
درباره نمایش «هیدن» - نقد مهمان دیدن یا ندیدن امر پنهان «انسانهایی که حقیقت را کتمان میکنند، نابینا هستند». این جمله بیلبوردی همان ایده تعمیمپذیر و گرانیگاه اصلی دومین بعد معناشناختی نمایش هیدن است. دیدن یا ندیدن: ...
یک یادداشت درباره محسن اردشیر و نمایش سیاه خال بلایی که همزمان بر سر ما، داستان زیبای مینای گرگ چشم کندلوسی ، پلنگ عاشق و تئاتر آمده من منتقد بی رحمی نیستم.معمولا سعی می کنم در گفته و نوشته هایم تا حد ممکن جانب میانه را نگه دارم و خصوصا در این روزگار خراب و پر از سومدیریت تئاتر از آنها که نمایشی بر ...