یادداشتی بر نمایش شهر قصه یک کمدی دغدغه مند نمایش شهر غصه یک اثر تامل برانگیز ،دغدغه مند و سزاوار تماشا می باشد
نقد تئاتر لیر شاه روایت آهنگین سهم خواهی از لیر سهم خواهی از لیر نمایش لیرشاه در تاتر شهر از چندی پیش به کارگردانی الیکا عبدالرزاقی به روی صحنه رفته است.نمایش دلقک خوبی دارد با بدنی منعطف و بازی روان و تمیز.همان ...
نقد نمایش«خرگوش» سادگی در فرم، پیچیدگی در معنا خرگوش نمایشیست دربارهی مرزهای ناپیدای دوستی، درد، جنسیت، و فروپاشیهای آرام. این نمایش تماشاگر را نه با حادثه، بلکه با وضعیت مواجه میکند وضعیتی که شاید ظاهراً ...
دربارهی نمایش شام با دوستان شام با دوستان؛ بازی در مرز واقعیت و اغراق شام با دوستان نمایشی کاملاً دیالوگمحور است که داستان خود را از طریق گفتوگوهای طولانی و دقیق پیش میبرد. دیالوگها نهتنها بازگوکنندهی روابط میان شخصیتها ...
مونولوگی از جنس حسرت و رویا نمایش جایی که گوزنها آواز میخوانند اثری بود که با تکیه بر کارگردانی خلاقانه، فضاسازی هوشمندانه، و اجرای درخشان (نادر فلاح) توانست اثری تأثیرگذار و تماشایی باشد.
درباره نمایش«از میان نهنگها» نمایشنامه ( از میان نهنگ ها ) به شکلی ظریف و تاثیرگذار بر محور تنهایی و فقدان انسان ها پیش می رود و به عمق روان انسان های درگیر با این احساسات می پردازد. دو اپیزود این ...
درباره نمایش آژاکس نمایش “آژاکس” به کارگردانی علیرضا حافظی لاله ابید نقد مهمان جهان نمایش و نوآوری در روایت تاریخی نمایش “آژاکس”، به کارگردانی علیرضا حافظی، در ...
نقد نمایش «در انتظار گودو» نقد نمایش “در انتظار گودو” اثر ساموئل بکت با کارگردانی امیرحسین جوانی لاله ابید-نقد مهمان جهان ساموئل بکت و نمایشنامهاش “در انتظار ...
درباره نمایش مزینالسلطنه قصهای از شجاعت، ایستادگی و امید مزینالسلطنه نمایشی است که تاریخ را با نگاهی متفاوت روایت میکند. با متن قدرتمند، کارگردانی دقیق و بازیهای بینظیر، توانسته داستانی از شجاعت، امید و مقاومت را به ...
نقد نمایش مالی سویینی مالی سویینی سفریست به دنیای ناشناخته ها شاید بد نباشد به این مهم اشارهشود که مسئله فهم معنای زندگی، مهمترین مسئله نهفته دربین سطور این اثرنمایشی بود.
نقد نمایش مَثلِث مَثلِث نمونه مشهود آثاریست که نشان میدهد ذهن خلاق به همراه عناصر دیگر همچون بازیگران آگاه و همراه میتواند هرچیزی را تبدیل به یک اثر هنری کند.
نقد نمایش «و دیگر سکوت» تاریخ به مثابه کابوس «و دیگر سکوت» برای آن دسته از تماشاگرانی که به تز ِ«هنر برای هنر» اعتقاد دارند ، می تواند نمایشی سرگرم کننده و جذاب تلقی گردد اما برای تماشاگران اندیشه ورز ، قطعا ...
دربارهی نمایش ترور بیایید باهم قضاوت کنیم . بازیگران ترور هرکدام در جهان خودشان دارند بازی میکنند و در ساختن آن رئالیسمی که جزئیات باید در آن اهمیت پیدا کند تنها مهدی پاکدل کمی موفق است.
دربارهی تئاتر رگتیچ میخواهم عاشقانه روایت بشوم! مهدی نصیری تئاتر رگتیچ به کارگردانی امیرطاها سلکی یک تجربه جوان از گروهی از دانشجویان تئاتر است که دارد اینروزها در عمارت نوفللوشاتو اجرا میشود و البته ...
نگاهی به نمایش توافقنامه به کارگردانی کوروش سلیمانی انسان دشواری انتخاب است! نمایشنامه از آرمان خواهی و شعارهای انسانی و سیاسی دو کاراکتر در خوشباشی پیروزی حزبی آغاز می شود و کمی جلوتر به یک لحظه ی عینی می رسد. لحظه ی انتخاب شرافت یا دروغ.
دربارهی نمایش جیبهایی پر از نان اعتراض به آقای درامنویس جیبهایی پر از نان بیشتر از متن، مدیون کارگردانی و طراحی کارگردان در پایان اجراست!
دربارهی نمایش شکستن خط فرضی در یک قدمی رفتن رسول کاهانی در درام رئالیستی غمانگیزش، میخنداند و وضعیت تصمیمگیری دربارهی مرگ را به درونمایهای تاویلپذیر دربارهی زندگی تبدیل میکند و مسیری که برای ...
درباره نمایش رگتیچ رگتیچ یا زخمهای پابرجا نمایش رگتیچ نوشته و کار محمدطاها سلکی درباره آسیبهای پابرجا از زمان کودکی است که همچنان در حال و آینده انسان نقش بازی می کند و گاهی نیز باعث توقف و سخت پیش رفتن زندگی ...
نگاهی به نمایش زنده به گور هنر خوب مردن زنده به گور اجرایی هماهنگ و منسجم با کلیه عناصر بصری و اجرایی دارد و به تمام مختصات در گیری نمایش با مخاطب توجه می کند.
دربارهی نمایش خونمردگی تفسیر تز اجتماعی خونمردگی که محسن سنگسفیدی آنرا نوشته است، قبل از هر چیز داستان خوبی دارد. سنگ سفیدی موضوع متفاوتی را جسورانه انتخاب کرده و خوب هم آنرا روایت میکند.
درباره نمایش خاطره تحمل ناپذیر یک همهمهی نامفهوم در قلمرو بکت اجرا با بازی خوب بازیگرانش و کلاژهای تصویری و نریشن انتهای آن توسط الهام کردا که به طور ضمنی به مفاهیم مورد بهره اشاره می کند، به وضوح خود را از تفسیر رئالیستی دور می ...
نگاهی به نمایش خاطره تحمل ناپذیر یک همهمه ی نامفهوم، نوشته و کار الهام کردا شاکله شکنی برای یافتن شکل دیگری از بکت! نمایش « خاطره تحمل ناپذیر ...» به کارگردانی الهام کردا، اجرایی پست مدرن است که تا حدودی خصلت های تئاتر پست دراماتیک را نیز در خود دارد. اجرایی روایت گریز، روایت ستیز و ...
نقدی بر مرغ دریایی نوشته و کار محمد میرعلی اکبری ردپای چخوف در ایران مرغ دریایی چخوف به لحاظ سبکی، در واقع امپرسیونیستی در یک بستر رئالیستی است که در اثر میرعلی اکبری از آن جنبه های درونی کاملن کاسته شده و بر جنبه های بیرونی و رئالیستی ...
نگاهی به نمایش « امان » نوشته عباس جمالی به کارگردانی مجتبی جدی سفره ای پر از درد «امان» زنانی را گرد هم آورده که حتی در سخن گفتن از دردهایشان هم مدام (پاسخگو)! هستند. پاسخگوی تابوهای اجتماعی و فردی، پاسخگوی عرف و شرع و اخلاق و سنت، پاسخگوی غرش های ...
یاداشتی درباره نمایش تاری / محمد برهمنی "بر آستانه مرگ" اجرای "تاری" قابلیت تفسیر و اندیشهورزی را دارد و گفتمانی را برای علاقمندان به تئاتر و تفکر مهیا میکند.
نقدی بر دو نمایش موش و دیلادوز و کک به تنور از معنا سرشار! این اجرا تحسین برانگیز است که در زمانه ی فوران فناوری های دیجیتال که با ذره ای تمدد اعصاب دشمنی می کنند ، هفتاد دقیقه اصالت را به کودکان هدیه می دهد.
یادداشتی تحلیلی و نقادانه بر نمایش آقای اشمیت کیه؟ ماهی آزادها خوشبختند نمایش آقای اشمیت کیه؟ به قلم سباستین تیری کمدین و نویسنده معاصر فرانسوی که توسط کارگردانانی چون داوود رشیدی و سهراب سلیمی نیز در ایران اجرا شده است. یک اثر فلسفی و ...
نقد مهمان-مهسا چگینی درباره نمایش« مراسم قطع دست در اسپوکن» دیدن این نمایش به رغم تمام محدودیتهای مالی و ممیزی با گروهی از بازیگران مستعد و کارگردانی خلاق و با ذوق که تلاش کرده اند نمایشی در خور و زیبا را با کمترین امکانات که ...
نقد نمایش (آریو برزن) درباره نمایش آریو برزن- نقد مهمان این اثر بواسطه استفاده درست از موسیقی، طراحی استاندارد و اجرای درست و حساب شده حرکت و تناسب آن با موقعیتهای داستانی، تجربهای موفق بود که نشان داد، گروههای شهرستانی ...
یک یادداشت درباره نمایش در هزارتوی تاریک ذهن پویا سعیدی در نکبت ، نمایشنامه نوار بلبر را بازخوانی کرده و در دیالوگ ها و موقعیت های سه کاراکتر نمایشنامه تغییراتی ایجاد کرده است ، بنابراین ملاک من در این یادداشت ، ...
نقدی بر نمایش افلیا نوشته محمد چرمشیر و کار شقایق فتحی تصویری از چهره بی گناهی افلیا نمایشی تصویری و فضاساز است و در آن سورئالیسم خیره کننده ای برای مخاطبان حلب توجه خواهد کرد و شاید رمز کامیابی این اثر هم پرداختن به چنین رمزگانی است که در جهان ...
نگاهی به نمایش هیدن به کارگردانی کوروش شاهونه بی پرده مثل هیدن هیدن درد را به شکل درد نشان می دهد. بی آنکه روی صحنه خون بریزد. بی آنکه بازیگران به یکدیگر سیلی بزنند و زیر دست و پای هم له شوند. بی آنکه مخاطبش را در یک وضعیت آرتویی ...
نگاهی به نمایش آنتیگونهی علی نفیسی آنتیگونه زاده ی رنج ، مادر رنج علی نفیسی با کشف این دو گانگی ، تلاش کرده است تا با پیوند رویه ی امروزین جامعه ی ما در قالب روایت افسانه ای عاشقانه و ساختن اسطوره ای امروزین با نشانه هایی ایرانی و ...
نقد نمایش "سیاه خال" خیال خام پلنگی که به ماه نمیرسد اگر تئاتر برایتان تصاویر پویا و جذابیست که هدف از دیدنش ارضای حسی بیننده است، سیاه خال انتخاب خوبی است که به تماشایش بنشینید. اما اگر دنبال یک درام پرتعلیق و پرکشش ...
درباره نمایش «هیدن» - نقد مهمان دیدن یا ندیدن امر پنهان «انسانهایی که حقیقت را کتمان میکنند، نابینا هستند». این جمله بیلبوردی همان ایده تعمیمپذیر و گرانیگاه اصلی دومین بعد معناشناختی نمایش هیدن است. دیدن یا ندیدن: ...
یک یادداشت درباره محسن اردشیر و نمایش سیاه خال بلایی که همزمان بر سر ما، داستان زیبای مینای گرگ چشم کندلوسی ، پلنگ عاشق و تئاتر آمده من منتقد بی رحمی نیستم.معمولا سعی می کنم در گفته و نوشته هایم تا حد ممکن جانب میانه را نگه دارم و خصوصا در این روزگار خراب و پر از سومدیریت تئاتر از آنها که نمایشی بر ...