[[{"content_id":141457,"content_number":0,"portal_id":52,"lang_id":"fa","content_title":"استبداد خانگی و اجتماعی","content_rtitr":"","content_short_title":null,"content_summary":"نگاهی به نمایش خانه بدریا آل بویه &nbsp;به نویسندگی و کارگردانی ابوذر مختارزاده و تیم اجرایی گروه تئاتر چهار صندوق به بهانه اجرا در تماشاخانه استاد حسن مختارزاده ...","content_summary_fill":0,"content_body":"نگاهی به نمایش خانه بدریا آل بویه &nbsp;به نویسندگی و کارگردانی ابوذر مختارزاده و تیم اجرایی گروه تئاتر چهار صندوق به بهانه اجرا در تماشاخانه استاد حسن مختارزاده از دوم تا یازدهم بهمن&zwnj;ماه سال جاری در شهر کنگان&nbsp; \r\n\r\nجواد متین\r\n\r\nنمایش &quot;خانه بدریا آل بویه&quot; به نویسندگی&nbsp; کارگردانی ابوذر مختارزاده یکی از آثار منتخب سی&zwnj;ودومین جشنواره تئاتر استان بوشهر بود که این جشن به واسطه پیشگیری از همه&zwnj;گیری کرونا ویروس در غربت و بدون تماشاگر برگزار شد. ابوذر مختارزاده در قریب به دو دهه فعالیت نمایشی در تلاش برای دستیابی به استایلی منحصر به خودش چه در ضرورت انتخاب موضوع، نگارش و چه در اجرای آثارش است. وی اکثرا اقدام به تهیه پارودی از نمایش&zwnj;نامه&zwnj;های مهم جهان می&zwnj;کند. شاید در تلاش است از این آثار برای اهالی خانواده بزرگ تئاتر آشنایی&zwnj;زدایی کرده و یا مفاهیمی دیگر از آنها استخراج کند. اما آنچه در سال&zwnj;های اخیر از این گروه شاهد هستیم همانا مورد اقبال قرار گرفتن کارهای اخیرشان است. نمایش&quot; خانه بدریا آل بویه &quot; روایتی متفاوت و یا پاردوی نمایشنامه &quot;خانه برنارد آلبا&quot; اثر فاخر فدریکو گارسیا لورکا، نمایشنامه نویس شهید اسپانیایی است. لورکا شاعر، نویسنده، نقاش، آهنگساز و نوازنده اسپانیایی بود که در سن 38 سالگی در جنگ داخلی اسپانیا کشته شد. لورکا یکی از اعضای گروه نسل 27 اسپانیا بود که سه گانه مهم &quot;یرما&quot; و &quot;عروسی خون&quot; و &quot; خانه برنارد آلبا را خلق کرده است. این آثار لورکا واجد معانی نقد استبداد خانگی و اجتماعی اسپانیا بر علیه زنان است. استبدادی که اخلاقیات، آیین، رسوم، سنت و مذهب در اختیار مردان قرار داده تا زن را به زیر سیطره اعتقادی، روحی و جسمی داشته باشند. در نمایش &quot;خانه بدریا آل بویه&quot; همانند نمایش خانه برناردا پدر خانواده درگذشته و او در تلاش است تا بر شرایط موجود در خانه حاکم باشد. او سعی می&zwnj;کند بر تمام امور نظارت داشته باشد، دختران مجردش را از خروج از خانه منع می&zwnj;کند و قوانین سختگیرانه&zwnj;ای برایشان در نظر می&zwnj;گیرد. بدریا که حالا خود زنی بدون شوی است حتی نواختن ساز و شادی برای دختران را قدقن اعلام می&zwnj;کند و این کار را عیب برمی&zwnj;شمرد. این سترونی و انزوای خود و تمام زنان جامعه&zwnj;اش را یکجا عین زهر عقرب در دختران نوشکفته&zwnj;اش می&zwnj;ریزد و آنها را افسرده و منزوی می&zwnj;کند. تو گویی بدریا دیکتاتور مستبدی است که بر سرزمینی سبز پنجه افکنده و سیاهی می&zwnj;پراکند. بدریا تا بدانجا پیش می&zwnj;رود که حتی در و پنجره&zwnj;ها را مسدود می&zwnj;کند و مانع ارتباط دختران با خواستگارشان می&zwnj;شود. حال چرا یک خواستگار و پنج دختر بدریا؟ این پدیده در این متن نیز بسان نمایشنامه خانه برنادرا آلبای لورکا نشان از گوهر نایاب و گمشده&zwnj;ای است که همه از آن محروم هستند و در زیرمتن در پی یافتن و به چنگ آرودنش به هم می&zwnj;پرند و سر آن با هم درگیرند. در این میان تلاش&zwnj;ها و نصایح خدمتکار خانه (زیور) سالها در کنار آنها زندگی می&zwnj;کند و تنها راه ارتباط با بیرون از این خانه است، نیز راه به جایی نمی&zwnj;برد.&nbsp;\r\n\r\n&quot;خانه دریا آل بویه&quot; همانگونه که از بهم ریختگی نام اصلی نمایش خانه برناردا آلبا برآمده، علیرغم نظم ظاهری&zwnj;اش بهم ریخته و ناپایدار است. خانه که اساس و مهم&zwnj;ترین کانون اجتماعی است دیگر امن نیست و دختران جویای عشق بیرون از آن دنبال این اکسیر حیات می&zwnj;گردند. دختران همزمان دلباخته یک پسر می&zwnj;شوند و از آن سو بازتاب ناامنی اجتماعی را در این اثر شاهد هستیم که پسر نیز همزمان با دختران متفاوتی ارتباط دارد و در حال سوء استفاده از این اعتماد و احساس است. همزمان شاهد فروپاشی نظام اخلاقی اجتماعی و خانوادگی در این جامعه استبداد زده هستیم.\r\n\r\nنمایش&quot; خانه بدریا آل بویه&quot; در اجرا از عدم تجانس برخی عناصر رنج می&zwnj;برد. همین ابتدا باید بگویم نمایش از نداشتن سکوت و سکون ضربه می&zwnj;خورد. هضم اینهمه تصویر و پردازش اطلاعات توسط مخاطب نیاز به زمان کافی دارد که کارگردان تعمدا از تماشاگر دریغ می&zwnj;کند. صدای بلند و نورهایی با شوت در طول زیاد و زوایای شکسته در فضاسازی و ایجاد اتمسفر متناسب با اثر خوب عمل می&zwnj;کند، اما در ترکیب با دودی که آزار دهنده است، به همین میزان عذاب آور می&zwnj;شود. علیرغم تلاش برای سرعت و دقت در پاساژهای جابجایی صحنه&zwnj;ها هنوز مشکل تعویض صحنه&zwnj;ها در این نمایش ابوذر مختار زاده نیز به چشم می&zwnj;خورد. اما طراحی هوشمندانه و متناسب با محتوای اثر در بخش لباس و صحنه از نقاط قوتی است که براحتی نمی&zwnj;توان از آن چشم پوشید. استفاده از سطح، حجم و ارتفاع و بهره&zwnj;مندی از آکسسوار صحنه و بازی&zwnj;افزارها حساب شده و دقیق است. در کل در طراحی صحنه شاهد هندسه خوب و چشم&zwnj;نوازی هستیم که به جان اثر می&zwnj;نشیند.\r\n\r\nاما در خصوص بازی&zwnj;ها علیرغم احترام زیادی که برای همه بازیگران این نمایش قائلم باد بگویم شاهد بازی تکنیکی و به قاعده&zwnj;ای نیستیم. دو بازیگر نقش بدریا(زهرا احمدی ) و نقش زیور، کارآکتر خدمتکار &nbsp;(هنگامه بهرامی)&nbsp; بازی متناسب با نقش&zwnj;هایشان ارائه دادند. متناسب از ان جهت که درک صحیحی از کارآکتر داشتند و موتیف&zwnj;های متفاوتی از لحن و حس و شدت بروز حس ارائه می&zwnj;دادند اما آنچه به چشم می&zwnj;آمد نکته بازی اغراق آمیزشان در تمامی لحظات نمایش بود که شاید به پدیده تقسیم انرژی این بازیگران نیز ضربه می&zwnj;زد و طبیعتا برای تماشاگر نیز باورپذیر نبود. دیگر بازیگران شاد بدلیل عدم تجربه کافی تلاش در رساندن خود به این دو بازیگر بودند و یکدست و مثل هم دیالوگ گفتن و بازی کردنشان از باورپذیری دورشان می&zwnj;ساخت.\r\n\r\nعلیرغم تمام موارد ذکر شده توسط راقم این سطور اما انتخاب سوژه و ضرورت پرداخت این محتوا توسط ابوذر مختارزاده در نقد فضای موجود جامعه بسیار با ارزش و قابل تحسین است. با آرزوی موفقیت برای گروه چهارصندوق و نمایش&zwnj;های خوبشان در این روزهای سرد.","content_html":"<p dir=\"rtl\" style=\"text-align:justify;\"><span style=\"font-family:bzar;\"><span style=\"font-size:20px;\"><strong>نگاهی به نمایش خانه بدریا آل بویه  به نویسندگی و کارگردانی ابوذر مختارزاده و تیم اجرایی گروه تئاتر چهار صندوق به بهانه اجرا در تماشاخانه استاد حسن مختارزاده از دوم تا یازدهم بهمن‌ماه سال جاری در شهر کنگان  <\/strong><\/span><\/span><\/p>\n\n<p dir=\"rtl\" style=\"text-align:justify;\"><span style=\"font-family:bzar;\"><span style=\"font-size:20px;\">جواد متین<\/span><\/span><\/p>\n\n<p dir=\"rtl\" style=\"text-align:justify;\"><span style=\"font-family:bzar;\"><span style=\"font-size:20px;\">نمایش \"خانه بدریا آل بویه\" به نویسندگی  کارگردانی ابوذر مختارزاده یکی از آثار منتخب سی‌ودومین جشنواره تئاتر استان بوشهر بود که این جشن به واسطه پیشگیری از همه‌گیری کرونا ویروس در غربت و بدون تماشاگر برگزار شد. ابوذر مختارزاده در قریب به دو دهه فعالیت نمایشی در تلاش برای دستیابی به استایلی منحصر به خودش چه در ضرورت انتخاب موضوع، نگارش و چه در اجرای آثارش است. وی اکثرا اقدام به تهیه پارودی از نمایش‌نامه‌های مهم جهان می‌کند. شاید در تلاش است از این آثار برای اهالی خانواده بزرگ تئاتر آشنایی‌زدایی کرده و یا مفاهیمی دیگر از آنها استخراج کند. اما آنچه در سال‌های اخیر از این گروه شاهد هستیم همانا مورد اقبال قرار گرفتن کارهای اخیرشان است. نمایش\" خانه بدریا آل بویه \" روایتی متفاوت و یا پاردوی نمایشنامه \"خانه برنارد آلبا\" اثر فاخر فدریکو گارسیا لورکا، نمایشنامه نویس شهید اسپانیایی است. لورکا شاعر، نویسنده، نقاش، آهنگساز و نوازنده اسپانیایی بود که در سن 38 سالگی در جنگ داخلی اسپانیا کشته شد. لورکا یکی از اعضای گروه نسل 27 اسپانیا بود که سه گانه مهم \"یرما\" و \"عروسی خون\" و \" خانه برنارد آلبا را خلق کرده است. این آثار لورکا واجد معانی نقد استبداد خانگی و اجتماعی اسپانیا بر علیه زنان است. استبدادی که اخلاقیات، آیین، رسوم، سنت و مذهب در اختیار مردان قرار داده تا زن را به زیر سیطره اعتقادی، روحی و جسمی داشته باشند. در نمایش \"خانه بدریا آل بویه\" همانند نمایش خانه برناردا پدر خانواده درگذشته و او در تلاش است تا بر شرایط موجود در خانه حاکم باشد. او سعی می‌کند بر تمام امور نظارت داشته باشد، دختران مجردش را از خروج از خانه منع می‌کند و قوانین سختگیرانه‌ای برایشان در نظر می‌گیرد. بدریا که حالا خود زنی بدون شوی است حتی نواختن ساز و شادی برای دختران را قدقن اعلام می‌کند و این کار را عیب برمی‌شمرد. این سترونی و انزوای خود و تمام زنان جامعه‌اش را یکجا عین زهر عقرب در دختران نوشکفته‌اش می‌ریزد و آنها را افسرده و منزوی می‌کند. تو گویی بدریا دیکتاتور مستبدی است که بر سرزمینی سبز پنجه افکنده و سیاهی می‌پراکند. بدریا تا بدانجا پیش می‌رود که حتی در و پنجره‌ها را مسدود می‌کند و مانع ارتباط دختران با خواستگارشان می‌شود. حال چرا یک خواستگار و پنج دختر بدریا؟ این پدیده در این متن نیز بسان نمایشنامه خانه برنادرا آلبای لورکا نشان از گوهر نایاب و گمشده‌ای است که همه از آن محروم هستند و در زیرمتن در پی یافتن و به چنگ آرودنش به هم می‌پرند و سر آن با هم درگیرند. در این میان تلاش‌ها و نصایح خدمتکار خانه (زیور) سالها در کنار آنها زندگی می‌کند و تنها راه ارتباط با بیرون از این خانه است، نیز راه به جایی نمی‌برد. <\/span><\/span><\/p>\n\n<p dir=\"rtl\" style=\"text-align:justify;\"><span style=\"font-family:bzar;\"><span style=\"font-size:20px;\">\"خانه دریا آل بویه\" همانگونه که از بهم ریختگی نام اصلی نمایش خانه برناردا آلبا برآمده، علیرغم نظم ظاهری‌اش بهم ریخته و ناپایدار است. خانه که اساس و مهم‌ترین کانون اجتماعی است دیگر امن نیست و دختران جویای عشق بیرون از آن دنبال این اکسیر حیات می‌گردند. دختران همزمان دلباخته یک پسر می‌شوند و از آن سو بازتاب ناامنی اجتماعی را در این اثر شاهد هستیم که پسر نیز همزمان با دختران متفاوتی ارتباط دارد و در حال سوء استفاده از این اعتماد و احساس است. همزمان شاهد فروپاشی نظام اخلاقی اجتماعی و خانوادگی در این جامعه استبداد زده هستیم.<\/span><\/span><\/p>\n\n<p dir=\"rtl\" style=\"text-align:justify;\"><span style=\"font-family:bzar;\"><span style=\"font-size:20px;\">نمایش\" خانه بدریا آل بویه\" در اجرا از عدم تجانس برخی عناصر رنج می‌برد. همین ابتدا باید بگویم نمایش از نداشتن سکوت و سکون ضربه می‌خورد. هضم اینهمه تصویر و پردازش اطلاعات توسط مخاطب نیاز به زمان کافی دارد که کارگردان تعمدا از تماشاگر دریغ می‌کند. صدای بلند و نورهایی با شوت در طول زیاد و زوایای شکسته در فضاسازی و ایجاد اتمسفر متناسب با اثر خوب عمل می‌کند، اما در ترکیب با دودی که آزار دهنده است، به همین میزان عذاب آور می‌شود. علیرغم تلاش برای سرعت و دقت در پاساژهای جابجایی صحنه‌ها هنوز مشکل تعویض صحنه‌ها در این نمایش ابوذر مختار زاده نیز به چشم می‌خورد. اما طراحی هوشمندانه و متناسب با محتوای اثر در بخش لباس و صحنه از نقاط قوتی است که براحتی نمی‌توان از آن چشم پوشید. استفاده از سطح، حجم و ارتفاع و بهره‌مندی از آکسسوار صحنه و بازی‌افزارها حساب شده و دقیق است. در کل در طراحی صحنه شاهد هندسه خوب و چشم‌نوازی هستیم که به جان اثر می‌نشیند.<\/span><\/span><\/p>\n\n<p dir=\"rtl\" style=\"text-align:justify;\"><span style=\"font-family:bzar;\"><span style=\"font-size:20px;\">اما در خصوص بازی‌ها علیرغم احترام زیادی که برای همه بازیگران این نمایش قائلم باد بگویم شاهد بازی تکنیکی و به قاعده‌ای نیستیم. دو بازیگر نقش بدریا(زهرا احمدی ) و نقش زیور، کارآکتر خدمتکار  (هنگامه بهرامی)  بازی متناسب با نقش‌هایشان ارائه دادند. متناسب از ان جهت که درک صحیحی از کارآکتر داشتند و موتیف‌های متفاوتی از لحن و حس و شدت بروز حس ارائه می‌دادند اما آنچه به چشم می‌آمد نکته بازی اغراق آمیزشان در تمامی لحظات نمایش بود که شاید به پدیده تقسیم انرژی این بازیگران نیز ضربه می‌زد و طبیعتا برای تماشاگر نیز باورپذیر نبود. دیگر بازیگران شاد بدلیل عدم تجربه کافی تلاش در رساندن خود به این دو بازیگر بودند و یکدست و مثل هم دیالوگ گفتن و بازی کردنشان از باورپذیری دورشان می‌ساخت.<\/span><\/span><\/p>\n\n<p dir=\"rtl\" style=\"text-align:justify;\"><span style=\"font-family:bzar;\"><span style=\"font-size:20px;\">علیرغم تمام موارد ذکر شده توسط راقم این سطور اما انتخاب سوژه و ضرورت پرداخت این محتوا توسط ابوذر مختارزاده در نقد فضای موجود جامعه بسیار با ارزش و قابل تحسین است. با آرزوی موفقیت برای گروه چهارصندوق و نمایش‌های خوبشان در این روزهای سرد.<\/span><\/span><\/p>","content_source":"","content_url":"","content_date_start":"2021-01-27 17:43:42","content_date_event":null,"content_date_event_start":null,"content_date_event_end":null,"content_show_title_slider":1,"content_date_last_edit":"2021-01-27 17:48:32","content_date_register":"2021-01-27 17:47:49","content_columns":0,"content_show_img":1,"content_show_details":0,"content_show_related_img":0,"content_show_slider":1,"content_comment":1,"content_score":0,"tag_id":0,"score_average":null,"score_count":null,"score_date_last":null,"uid":372,"eid":372,"attach_title":"استبداد خانگی و اجتماعی 3","attaches":[{"sizes":{"150":".\/cache\/52\/attach\/202101\/341101_3894799084_150_100.webp","300":".\/cache\/52\/attach\/202101\/341101_3894799084_300_200.webp","400":".\/cache\/52\/attach\/202101\/341101_3894799084_400_267.webp","600":".\/cache\/52\/attach\/202101\/341101_3894799084_600_400.webp","900":".\/cache\/52\/attach\/202101\/341101_3894799084_900_600.webp","1200":".\/cache\/52\/attach\/202101\/341101_3894799084_960_640.webp"},"ext":"jpeg","file_media":1,"token":3894799084,"files":{"original":{"url":".\/file\/52\/attach\/202101\/341101_3894799084.jpeg","width":960,"size":null,"height":640}}}],"images":[{"id":341101,"file_media":1,"ext":"jpeg","file_header":"image\/jpeg","original":".\/file\/52\/attach\/202101\/341101_3894799084.jpeg","sizes":{"150":".\/cache\/52\/attach\/202101\/341101_3894799084_150_100.webp","300":".\/cache\/52\/attach\/202101\/341101_3894799084_300_200.webp","400":".\/cache\/52\/attach\/202101\/341101_3894799084_400_267.webp","600":".\/cache\/52\/attach\/202101\/341101_3894799084_600_400.webp","900":".\/cache\/52\/attach\/202101\/341101_3894799084_900_600.webp","1200":".\/cache\/52\/attach\/202101\/341101_3894799084_960_640.webp"},"file_size":24996,"width":960,"height":640,"show_title":1,"title":"استبداد خانگی و اجتماعی 3","priority":0},{"id":341102,"file_media":1,"ext":"jpeg","file_header":"image\/jpeg","original":".\/file\/52\/attach\/202101\/341102_3267400620.jpeg","sizes":{"150":".\/cache\/52\/attach\/202101\/341102_3267400620_150_100.webp","300":".\/cache\/52\/attach\/202101\/341102_3267400620_300_200.webp","400":".\/cache\/52\/attach\/202101\/341102_3267400620_400_267.webp","600":".\/cache\/52\/attach\/202101\/341102_3267400620_600_400.webp","900":".\/cache\/52\/attach\/202101\/341102_3267400620_900_600.webp","1200":".\/cache\/52\/attach\/202101\/341102_3267400620_960_640.webp"},"file_size":58908,"width":960,"height":640,"show_title":1,"title":"استبداد خانگی و اجتماعی 4","priority":1}]}]]