در حال بارگذاری ...

مده سن مدار روی خط تمرین باقی ماند

مریم جعفری حصارلو

عضو کانون ملی منتقدان تئاتر

    سن مدار  نوشته  آنکاویسده به کارگردان هدایت هاشمی با بازی هومن حاج عبداللهی و مهشید ناصری و هدایت هاشمی ودر روزجمه 9خردادماه و در ساعت22 نمایشنامه خوانی شد.اثر یک بازنویسی و بازخوانی مدرن از نمایشنامه مده آ نوشته اوریپید است. این اجرا اولین اثر در حمایت ازهنرتئاتر در روزهای قرنطینه بود که به همت اداره کل فرهنگی معاونت اموراجتماعی و فرهنگی شهرداری تهران به روی صحنه رفت و همزمان فیلمبرداری می شد تا شهروندان به صورت لایو تماشا کنند.

   علی رغم اینکه موسیقی آغازین بیشتر بادیدگاههای طنز همخوانی دارد؛ اثراساسا طنز نیست.موسیقی یادآورکارتون پلنگ صورتی است. داستان یک تمرین تئاتر است که گروهی نمایش تراژیک مده آ نوشته اوریپید  نمایشنامه ای کلاسیک را تمرین می کنند. بهتر است بدانید که مده آ دختر شاهی است که پدر و برادرش را برای رسیدن به عشق کشته و با پسری که دوست دارد؛ همراه با پشم زرین به جزیره ای می گریزد. حال آنکه پس از سالها عشق او ،پادشاه جزیره شده و با داشتن دو فرزند به او خیانت می کند. مده آ بچه هایش را می کشد و با گوشت آنها غذایی درست می کند و هنگامی که شوهر به خانه می آید،گوشت فرزندان را به خوردش می دهد و...

در شهر سن مدار یکبار دیگر تراژدی تکرار می شود و مده آ، این بار «آنی» خوانده می شود. هر کاراکتر را در دو شخصیت است. برای نمونه آنتیگونه و آنی و مده آ هر سه یک کاراکتر هستند.  ماجرای خیانت شوهرش تکرار می شود؛ اما روند حوادث همچون اثر تراژیک باستانی پیش نمی رود و به نوعی مضحک است. از سوی دیگر برخی از دیالوگ ها یادآور موقعیت روند تمرین یک نمایشنامه است.

اثر یک بازنویسی است ودرک آن برای مخاطب عام بسیار مشکل است . از سوی دیگر مهشید ناصری به خوبی نمی تواند نقش ها را بازی کند و همین مساله باعث می شود تانوعی از ناقص بودن تمرین ها مشهود باشد که در نهایت بازیگران در درک موقعیت های طنز غربی خوب عمل نمی کنند. به خصوص مهشید ناصری که انتظار می رود به عنوان نقش اصلی خوش بدرخشد. همچنین نگاه مدرن به یکی از آثار برجسته جهانی یونانی است وعلاوه بر آن بازنگری به اثر تراژدی آنتیگونه اثر سوفول درک موقعیت را برای غیر حرفه ای ها و علاقمندان برای هنر تئاتر مشکل می کنند وحرفه ای های تئاتر فقط می توانند مخاطب این نمایشنامه خوانی باشند. درحالیکه آثار نمایشنامه خوانی باید برای همه شهروندان جذاب باشد. ازسوی دیگر دیالوگ ها کمی کسل کننده است و بازیگران در به تصویر کشیدن موقعیت ها چندان موفق نیستند. در نتیجه اثر بیشتر به مضحکه شبیه است تا طنز .




نظرات کاربران